Studia logopedyczne – test predyspozycji

Proces rekrutacyjny na studia logopedyczne możemy podzielić na kilka etapów:

• rejestracja i opłata rekrutacyjna; 
• uzupełnianie wyników maturalnych;
• ogłoszenie list rankingowych; 
• złożenie wymaganych dokumentów.

Kandydat ubiegający się o przyjęcie na studia logopedyczne ma obowiązek przystąpienia do dodatkowego egzaminu organizowanego przez uczelnię – nazywanego najczęściej rozmową kwalifikacyjną lub testem predyspozycji.

Czym jest test predyspozycji w logopedii?

Test predyspozycji jest wstępną oceną tego, czy posiadane przez nas umiejętności i warunki anatomiczne nie będą utrudniały nam wykonywania zawodu logopedy w przyszłości. Każda uczelnia posiada własny regulamin dotyczący sposobu przeprowadzania tego egzaminu, więc struktura organizacyjna będzie różnić się w zależności od miejsca przeprowadzania testu.

Jak wygląda test predyspozycji?

Egzamin ten można podzielić na dwie części: badania foniatryczno-audiologiczne i badania logopedyczne. Pierwsza część sprawdza naszą gotowość do pracy głosem, a druga jakość głosu. Podczas wstępnego, specjalistycznego badania u kandydata można ocenić: stan przewodu słuchowego zewnętrznego i błony bębenkowej, ocenę przewodów nosowych, budowę przedsionka jamy ustnej, a także ruchomość fałdów głosowych. Diagnostyka może zostać pogłębiona o badania słuchu, takie jak np. próby stroikowe. Część logopedyczna – sprawdzająca jakość głosu kandydata przebiega w formie luźnej rozmowy. Egzaminator może nas zapytać o powód wybrania właśnie tego kierunku studiów lub po prostu o nasze zainteresowania. W czasie testu predyspozycji możemy zostać poproszeni o przeczytanie krótkiego tekstu lub wylosowanego przez nas łamańca językowego. Na podstawie naszych wypowiedzi możliwa będzie ocena następujących parametrów:

• warunków zgryzowych; 
• stanu uzębienia;
• ruchomości narządów artykulacyjnych (warg, języka);
• dykcji;
• płynności, tempa i rytmu głosu;
• komunikatów pozawerbalnych (kontakt wzrokowy, postawa ciała);
• czasu fonacji;
• sposobu oddychania (prawidłowy jest tor przeponowo-żebrowy);
• pamięci słuchowej;
• posiadania cech mowy regionalnej.
  

Wynik egzaminu może być przeliczony na punkty lub po prostu zostać podsumowany jako zaliczony albo niezaliczony. Niektóre uczelnie będą bardziej przywiązywać wagę do badań medycznych, a inne mniej. Dlatego warto zapoznać się z regulaminem danej uczelni, aby w pełni przygotować się na to, co może nas spotkać. Im więcej wiedzy na temat testu, tym mniej stresu z nim związanego. Nie trzeba obawiać się egzaminu – komisja oceniająca jest zawsze pozytywnie nastawiona do każdego kandydata, objaśnia polecenia i weryfikuje wątpliwości. Specjaliści starają się, by rozmowa przebiegała w przyjaznej atmosferze.

Co może przeszkodzić w zdaniu egzaminu predyspozycji?

Komisja egzaminacyjna ocenia każdego kandydata w sposób indywidualny. Nie ma określonej, zdefiniowanej charakterystyki kandydata. Od przyszłego studenta logopedii nie wymaga się, aby w sposób idealny spełnił wszystkie warunki – najważniejsze jest, aby mieścił się w wyznaczonych normach. Może pojawić się zatem pytanie: a co może nie należeć do tej “normy”?

• występowanie dysfonii;
• poważne wady zgryzu;
• zaburzenia intonacji i tempa mowy;
• wady wymowy;
• wady/dysfunkcje narządów artykulacyjnych (rozszczepy wargi i/lub podniebienia, skrócone wędzidełko podjęzykowe, zbyt duży język);
• nieprawidłowa budowa przegrody nosowej;
• zaburzenia słuchu – niedosłuch;
• nieprawidłowa praca fałdów głosowych.
  

Występowanie w naszym przypadku powyższych zaburzeń nie zawsze może oznaczać problem. Przed testem predyspozycji warto skonsultować się ze specjalistami, np. z ortodontą (jeżeli naszym problemem jest wada zgryzu) lub z logopedą (jeżeli mamy problem z dykcją) – pomogą oni ocenić, czy faktycznie mamy powód do zmartwienia lub w przypadku takiej możliwości zaproponują leczenie w celu wyeliminowania niedogodności.

Warto też, zamiast na swoich wadach skupić się na zaletach! Może nasza dykcja nie jest idealna, ale za to możemy pochwalić się umiejętnościami wokalnymi lub osiągnięciami na konkursach recytatorskich? Wiara w siebie, pozytywne nastawienie i uśmiech pomogą nawiązać z egzaminatorami relację, co z kolei może zaważyć na wyniku całej rozmowy. Powodzenia!